ΕΚΘΕΣΕΙΣ
Α. ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ
1. Έκθεση έργων καθηγητών (εκτός της Τέχνης) στην Γκαλερί «Τέχνης Δρώμενα» (Λευκωσία)
2. Έκθεση έργων της Σχολής του Χαμπή Τσαγγάρη στα Πλατανίσκια
3.Έκθεση φωτογραφίας του Φωτογραφικού Ομίλου (ΤΕΥ – ΑΤΗΚ) στην Καστελιώτισσα (Λευκωσία)
21-25/11/2007
Β. ΑΤΟΜΙΚΕΣ
1. Paradise Place στον Πωμό, «Μια περιδιάβαση στις ακτές της Πάφου», 18-30 Ιουνίου 2005
2. Γκαλερί «Τέχνης Δρώμενα», (μεταφορά της προηγούμενης έκθεσης), Λευκωσία, 6-16 Ιουλίου 2005
3. Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών, «Από τις Θαλασσινές Σπηλιές μέχρι τον Κάτω Πύργο»,
4. Κάτω Πύργος, 25 – 30 Αυγούστου 2006
5. Art Gallery Kivotos 3000, (μεταφορά της ίδιας έκθεσης), Πόλη Χρυσοχούς, 9 – 23 Σεπτεμβρίου 2006
6. Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης με τη συνεργασία του Συλλόγου Κυπρίων Ξάνθης, «Το νησί της Αφροδίτης μέσα από το φακό μιας Ξανθιώτισσας», 1- 10 Σεπτεμβρίου 2007
7. Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης «Χώρες και Λαοί του κόσμου» 31 Αυγούστου – 30 Σεπτεμβρίου 2008
8. Cafe restaurant Κοκόρι, «Πρόσωπα και όχι μόνο», Ξάνθη, 31 Αυγούστου – 30 Σεπτεμβρίου 2008
9. Γκαλερί «Τέχνης Δρώμενα» 19 -29 Νοεμβρίου 2008
10. Παρουσιάσεις βιβλίων
1. «Τ’ ανέμελα σύννεφα» παρουσίαση της 3ης δίγλωσσης έκδοσης (ελληνικά – αγγλικά), Γκαλερί «Τέχνης Δρώμενα», Λευκωσία, 6 Ιουλίου 2005
2. «Καθώς μου φεύγεις» (και όχι μόνο) από το Θοδωρή Μπακάλη και υπό την αιγίδα της Φ.Ε.Ξ. στο Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης, 31 Αυγούστου 2008, ώρα 11π.μ.
3. «Η Αείφωνη Μουσική της Σιωπής» στη σκηνή Νησάκι (Ποταμός Κόσυνθος, Ξάνθη) από το θεατρικό εργαστήρι «Οδός Ονείρων», τη Μουσική Σκηνή της ΦΕΞ και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Κινουμένων Σχεδίων, Κυριακή 31 Αυγούστου 2008, ώρα 21.30
4. «Η Αείφωνη Μουσική της Σιωπής» από τις εκδόσεις «Πάργα», παρουσίαση Γιάννος Σωκράτους, απαγγελία Θεοφάνης Χατζημιχαήλ, Γκαλερί «Τέχνης Δρώμενα», 28 Νοεμβρίου 2008
5. «Το πράσινο σύννεφο» παρουσίαση των εκδόσεων της χρονιάς από το γραφείο της Unicef Κύπρου στη Δρομολαξιά, 24 Ιαννουαρίου 2007. («Το πράσινο σύννεφο» το παρουσίασε ο Γιάννος Σωκράτους)
Κείμενο, με το οποίο αποχαιρέτησα τους συναδέλφους φεύγοντας από την υπηρεσία (2004)
Γεννήθηκα στην Ξάνθη από γονείς Μικρασιάτες πρόσφυγες, δίγλωσσους, όπως δίγλωσση ήμουν κι εγώ ως τα πέντε μου χρόνια.
Η γιαγιά – μητέρα του πατέρα μου – δε μιλούσε καθόλου ελληνικά, γιατί δεν είχε πάει σχολείο. Καταλάβαινε όμως, κι έτσι της μιλούσαμε ελληνικά και μας μιλούσε τουρκικά.
Τα πρώτα μου χρόνια στο σχολείο ήταν δύσκολα, λόγω της κατάστασης αυτής, καθώς και εξαιτίας της φτώχειας, που ανάγκαζε και τους δυο γονείς μου να εργάζονται.
Ωστόσο ο πατέρας μου – που είχε μείνει ορφανός από πατέρα σαράντα ημερών και έγινε πρόσφυγας στα δέκα του χρόνια, κουβαλώντας στην πλάτη του τον ενός χρόνου ξάδελφό του – αγαπούσε πολύ τα γράμματα και αυτή την αγάπη του μου τη μετάγγισε και θα κυκλοφορεί στο αίμα μου μέχρι το θάνατό μου. Γι’ αυτό είναι ένας πόνος που φεύγω από τα σχολεία, αλλά επίσης είναι και ο κύριος που το κάνω, γιατί ό,τι αγαπάς θέλεις να το κρατάς αγνό και καθαρό στην καρδιά σου.
Χρόνο με το χρόνο έβαζα στόχους και τους πετύχαινα και η πρόοδός μου ήταν θεαματική. Ήδη στην πέμπτη τάξη του δημοτικού, ο δάσκαλός μου με επιδείκνυε στον επιθεωρητή. (Έγραφα ποιήματα και ακροστιχίδες).
Στην έκτη, είπε του πατέρα μου ότι δε γινόταν να μην πάω γυμνάσιο – με προόριζαν και με προετοίμαζαν για κομμώτρια. Πιεσμένος ο πατέρας μου δέχτηκε να δώσω εξετάσεις, πέρασα δεύτερη ανάμεσα σε 500 περίπου υποψήφιες, ισοψηφώντας με μιαν άλλη.
Τον επόμενο χρόνο κιόλας, κέρδισα υποτροφία, η οποία διπλασιάστηκε στο Λύκειο και με κείνα τα λεφτά ξεκίνησα τις σπουδές μου στη Θεσσαλονίκη, όπου πέρασα 40ή, ανάμεσα σε 18.500 περίπου υποψήφιους.
Στο Πανεπιστήμιο διακρίθηκα πολλές φορές και με πολλούς τρόπους και τέλειωσα με υψηλό «λίαν καλώς», παρόλο που εργαζόμουν σε ποικίλες δουλειές.
Εκεί γνωρίστηκα με τον πρώην σύζυγό μου. Ήρθα για 15 μέρες και κοντεύω... 150 χρόνια!
Δούλεψα σε πολλά σχολεία. Έκανα δύο παιδιά, που νομίζω ότι είναι η μεγαλύτερη συμβολή μου στην ανθρωπότητα.
Έγραψα μερικά βιβλία. Πήρα το 1ο βραβείο μυθιστορήματος του ΥΠΠΟ, το 1985, και σταματώ με την ελπίδα ότι θα μπορέσω να γράψω όσα βιβλία έχω αρχινημένα ή σχεδιασμένα στο μυαλό μου. Παράλληλα θα ασχοληθώ με τις φωτογραφίες μου – εκθέσεις ή κάτι άλλο.
Θα συντηρήσω το διατηρητέο της κόρης μου της μιας και θα μεγαλώσω το μωρό της άλλης, αν με αξιώσει ο Θεός. Αμήν.
Ευχαριστώ τους συναδέλφους που συνεργάστηκαν με προθυμία μαζί μου.
Η θετικότητα είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας παραγωγικότητας και αποτελεσματικότητας.
Η δουλειά μας είναι συλλογική και κανείς δεν μπορεί να λέει «εγώ». Γι’ αυτό, όταν έλεγα «ευχαριστώ» στους συναδέλφους το εννοούσα και το εννοώ.